සොඳුරු පෑතුමක්

වියලී ගිය සිත් මඩලට
තරු වෑස්සක් වෙලා එන්න
ඝන අඳුරේ තනි යහනට
සරා සඳක් සේ නෑගෙන්න
උහුලන බෑරි දුක් ගිනි ලඟ
සීත සුලඟ වී රෑඳෙන්න
කඳුලින් පිරි පුංචි හදට
හිනා වෙන්න කියා දෙන්න
නුඹේ මෑදුරට මගේ ගෙපෑල
දුර නෑති බව මට කියන්න
සඳලුතලේ පාමුල ඉඳ
හෙට දවසක් ගෑන හිතන්න
මුලු ලෝකෙම සෑරසෙන සඳ
අප දේඅතට වෙන්කරන්න
වරම් දෙන්න නුඹෙනාමෙන්
දහසක් පෑතුමන් පතන්න